گریزانم از این مردم كه با من
به ظاهر همدم و یكرنگ هستند
ولی در باطن از فرط حقارت
به دامانم دو صد پیرایه بستند
از این مردم كه تا شعرم شنیدند
برویم چون گلی خوشبو شكفتند
ولی آن دم كه در خلوت نشستند
مرا دیوانه ای بدنام گفتند
دل من ای دل دیوانه من
كه می سوزی از این بیگانگی ها
مكن دیگر ز دست غیر فریاد
خدا را بس كن این دیوانگی ها
فروغ فرخزاد
ارسال نظر برای این مطلب
.gif)
درباره ما
هرگز به خدا نگو مشکل بزرگی دارم به مشکل بگو خدای بزرگی دارم.................................
اطلاعات کاربری
ای دوست خوش امدیلینک دوستان
آرشیو
آمار سایت
